De mix van speelsters die ontstond in die tijd was perfect met speelsters die bij jongens vandaan kwamen (Sanne en Melissa), meiden die van LSC 1890 over waren gekomen (Janna, Bo, Iris, Leah, Kelly, Sharon en Esther) en een aantal meiden die in het verleden wel gevoetbald hadden en graag mee wilden doen in een nieuw te vormen team (de zusjes Lankrijer: Michelle en Joyce en Lisanne van der Kooi) en nieuwkomers Miriam Poiesz,“hockeymeisje” en linkspoot Klaske en Sjoukje Rijenga (IJVC).
In augustus 2013 werd er gestart met de trainingen en de voorbereiding op de bekerwedstrijden die meer als oefenwedstrijden werden gebruikt. Tegen 2 van de 3 ploegen werd gewonnen, o.a. Workum uit met bijzonder warm weer. Thuis werd tegen Balk, dat in de 4e klasse speelde nipt verloren maar het gaf direct al de mogelijkheden van deze groep aan. De selectie ondertussen keurig voorzien van shirts (Uythof outdoor advertising), trainingspakken (Vietaal centrum voor Fysiotherapie) en tassen (Irish Pub). Voor de competitiestart stond er een uitgebalanceerd team dat op de linkerflank met 3 linkspoten kon spelen en dat is redelijk uniek te noemen. Het eerste seizoen was vooral de keepers positie nog een wel een klein probleem, in eerste instantie was het nieuwkomer Lianne Hazenberg die het doel verdedigde maar door een blessure was zij uiteindelijk gedwongen om te stoppen. Nadat een aantal speelsters beurtelings gekeept hadden was het aan multitalent Esmee Boot om als keepster te gaan trainen en spelen. Dit ging het eerste seizoen prima en het team ontwikkelde zich van een meisjes naar een vrouwenteam met verzorgd en aanvallend voetbal. Het streven van het technische duo was om deze ploeg naar de 3e klasse te brengen, gezien de kwaliteit en mentaliteit een reële optie volgens beide heren. De competitie was duidelijk te zwak voor de talenten van SWZ Boso Sneek VR1 en ze walsten dan ook over menig team heen. De enige offday was een wedstrijd tegen Oudehaske uit waar tientallen kansen om zeep geholpen werden….misschien op vrijdag toch iets te lang in de kantine gezeten. Toch zorgde een luizig doelpunt, een afstandschot dat van richting werd veranderd, voor de wel dikverdiende 0-1. De enige concurrent die nog een beetje in de buurt kon blijven was VVI VR1. De uitwedstrijd hadden onze dames gewonnen en in de thuiswedstrijd, tevens de kampioenswedstrijd, werden de gasten uit Idskenhuizen met 5-0 aan de kant gezet en kon er een eerste en tevens historisch kampioenschap gevierd worden. De 4e klasse was bereikt en nog veel belangrijker, er was een hecht en mooi team ontstaan en tevens een nieuwe dimensie binnen onze mooie club. De eerste vrijdagavonden toen de dames aan hun stamtafel in de kantine zaten was het altijd gezellig druk en vergaapten de mannelijke leden zich aan deze nieuwe “attractie”. Al snel was iedereen het er over eens, een geweldige en gezellige aanvulling voor de vereniging.
Het enthousiasme voor het vrouwenvoetbal werd vanaf het begin breed gedragen binnen de club, uit alle geledingen veel positieve geluiden mogen horen en dat is de afgelopen jaren alleen maar gegroeid en dat is een enorme stimulans geweest voor mij en ons team. Kortom een heel tevreden en warm gevoel na het eerste seizoen waarbij de periode bij LSC 1890 snel vergeten was. Een periode waarbij ik met veel plezier heb samen gewerkt met Dennis Betten en Carlo Serra en onze vaste grensrechter Johan de Winter echter was er verder vanuit de club geen interesse voor de opkomst van het vrouwenvoetbal en dat maakte de overstap tot een eenvoudige beslissing. Oude vriendschappen weer hernieuwd en tevens vele nieuwe clubvrienden er bij gekregen.
Met de ingang van het nieuwe seizoen 2014-2015 werd de selectie versterkt met Kayleigh Atsma die een welkome aanvulling zou vormen binnen de bestaande groep meiden. Kayleigh een “jonge” bekende die ik goed kende uit haar LSC 1890 tijd (voetbalde toen al regelmatig met de dames mee) had ik benaderd om ook voor de vrouwen 1 van SWZ Boso Sneek te komen spelen en gelukkig wilde ze graag de overstap maken. Een andere nieuwkomer was Olina Coers, zij speelde de seizoenen daarvoor bij de jongens en kwam als Benjamin van 15 jaar bij de selectie. Inderdaad selectie want ondertussen was de vrouwenafdeling al behoorlijk gegroeid en kon er met 2 teams in competitieverband gestart worden. Olina ontwikkelde zich goed en paste zich goed aan binnen het team en werd al snel opgenomen in het inmiddels hechte team. Voetballend gezien deden deze meiden het prima en werden definitief toegevoegd aan de vrouwen 1 groep.
De seizoensstart begon na een paar weken van intensieve training met een aantal bekerwedstrijden die wederom als oefenwedstrijden benaderd werden. De KNVB heeft ondertussen besloten dat we het niet meer hebben over damesvoetbal maar vrouwenvoetbal en dat is dan ook de kreet die we vanaf dat moment hanteren. De SWZ Bos Sneek vrouwen waren in een poule ingedeeld met Balk/Sleat VR2, QVC VR1 en Oudega VR1. In deze oefenfase voor de competitie werden 2 duels gewonnen en kwamen de vrouwen van Balk/Sleat niet opdagen. Die middag werd er flink getraind om vervolgens dezelfde dames, in competitieverband, thuis op een 16-0 nederlaag te trakteren, hadden ze de eerste keer maar moeten komen. De indeling van deze 4e klasse liet best grote niveauverschillen zien, zwakke tegenstanders waar dik van werd gewonnen maar ook een aantal lastige ploegen waarbij vooral de vrouwen van Berlikum 1 wel een angstgegner was. Daarnaast waren ploegen als ACV en Frisia de voornaamste concurrenten voor de titelstrijd. ACV was als degradant uit de 3e klasse een goede graadmeter voor de Sneeker formatie echter kwam de uitwedstrijd al vroeg in het seizoen. Een degelijke en geroutineerde ploeg met een paar individueel goede speelsters. Binnen een kwartier stond er een 1-0 achterstand op het scorebord, een mentale tik die de SWZ Boso Sneek vrouwen goed te boven kwamen. Dit is de afgelopen seizoenen ook één van de grootste wapens gebleken, een tomeloze inzet en het knokken voor elkaar heeft heel wat punten opgeleverd. Teamspirit is iets waar je naar toe kan werken en dat is als groep zijnde iets waar je trots op mag zijn en daar kan je je hele leven met plezier op terug kijken. De wedstrijd werd uiteindelijk met 1-2 gewonnen en was cruciaal voor het verdere verloop van de competitie. In de beker was ondertussen Heerenveense Boy´s VR2 verslagen en was de tegenstander voor de 3e bekerronde Wardy VR 1, deze werd op een woensdagavond met een 3-0 nederlaag met lege handen naar huis gestuurd. Volgende tegenstander was Drachten VR1 en ook deze wedstrijd hadden de SWZ Boso Sneek vrouwen het thuisvoordeel, de Drachtsters werden met een 3-1 aan de kant gezet. Hiermee was het bekerseizoen al meer dan geslaagd en vormde tevens een boost in de strijd om de titel in de 4e klasse. Enige domper dit seizoen was de uitwedstrijd tegen de vrouwen van Beetgum 1. Deze ploeg stond op de 8e plaats en de SWZ Boso Sneek vrouwen op de 1e. Deze dag ging alles mis wat er mis kon gaan, vele gemiste kansen, de ene blessure na de andere en de wedstrijd werd met 5-3 verloren. Een pijnlijk dagje in de titelstrijd maar tevens een wake-up call voor speelsters en staf. Voor de winterstop werd er afgerekend met concurrenten Frisia en Mulier en stond de ploeg trots bovenaan bij het ingaan van de 2e competitiehelft. Als Herbstmeister werd er een gezellig feestje gevierd in de SWZ Boso Sneek kantine.
Na een korte winterstop en lange voorbereiding kon eerst afgerekend worden met de ploeg waar de Sneeker vrouwen van verloren hadden. Met goed voetbal en uitstekende inzet werd het foutje van het verlies goed gemaakt door met 5-0 overtuigend te winnen. Een week later stond de kwartfinale van de Noordelijke beker op het programma, een dag om niet snel te vergeten en eigenlijk het enige dieptepunt in 3 seizoenen voetbal (dit even los van de zware blessures van Klaske Somsen en Annie Jansen). Geen KNVB scheidsrechter en na achteraf blijkt met onrechtmatige zaalvoetbalsters wisten de vrouwen van Nieuw Roden 1 de SWZ Boso Sneek vrouwen na verlenging en strafschoppen aan de kant te schuiven. Heel jammer want een finaleplek had er zeker in gezeten. Teleurgesteld maar met opgeheven hoofd was het bekeravontuur ten einde en kon de ploeg zich geheel richten op de titelstrijd.
Tot de kampioenswedstrijd op 18 april 2015 wonnen de SWZ Boso Sneek vrouwen al hun wedstrijden vrij eenvoudig en kon de ploeg zich thuis opmaken voor de titelstrijd. Tegenstander Mulier werd overtuigend met 5-0 verslagen en met nog 2 wedstrijden te gaan kon SWZ Boso Sneek VR1 wederom een kampioenstitel bijschrijven op hun conto. Het seizoen werd afgesloten met het Frisia toernooi dat met grote overtuiging werd gewonnen en met 3 gewonnen ballen en een wisselbeker rijker werd het seizoen prima af gesloten. Tijdens het huldigen van de kampioenen van SWZ Boso Sneek ontstond er een knallend slotfeest waarbij zowel de mannen 1 (kampioen in de hoofdklasse) en vrouwen 1 samen met vele supporters en vrijwilligers een geweldige avond hadden.
In augustus 2015, net na de Sneekweek, begon alweer het 3e seizoen voor de SWZ Boso Sneek vrouwen. Met de introductie van een technisch coördinator (Peter van der Berg) en Arnoud Veldkamp en Margo van der Veer werden de afgelopen seizoenen geëvalueerd en werd er gesproken over de invulling voor seizoen 2015-2016. Men dacht dat men op zoek moest naar een nieuwe trainer. Dit had te maken met het doel van het technische duo om de vrouwen naar de 3e klasse te loodsen, dit was gerealiseerd en het idee was om de prima prestaties van het technische duo binnen de meisjestak van de vereniging voort te zetten. Dit was echter niet de intentie van Adriaan en Jan en tijdens het overleg werd er overeenstemming bereikt om er nog een seizoen aan vast te knopen met als doelstelling handhaving in de 3e klasse. Ook werd er een nieuwe richting ingezet namelijk het invoeren van prestatievoetbal bij de vrouwen. Na overleg werd er besloten om dit seizoen een overgangsjaar te laten zijn en vervolgens verdere stappen te maken.
Ondanks de aangegeven doelstelling was het streven van de gehele selectie om mee te gaan draaien bij de top 6 van de competitie. Ondanks het feit dat de SWZ Boso Sneek vrouwen bij veel onbekende ploegen ingedeeld waren was het vertrouwen groot en kon met de komst van Annie Jansen, komend van ONS Boso Sneek, een goede versterking toegevoegd worden aan de selectie. Er werd afscheid genomen van Sjoukje Reijenga die vanwege haar studie in Groningen moest stoppen. Esmee Boot en Melissa Douwes streden aan het begin van het seizoen om een basisplek als keepster en uiteindelijk werd Melissa verkozen tot eerste keepster en schikte Esmee zich als 2e keepster en prima vervangster. Door het invoeren van prestatievoetbal betekende het ook meer spelen met een vaste basis en speelsters die vaker op wissel kwamen te staan. In het begin was dit wennen en is altijd vervelend voor de meiden die minder speelminuten maakten. Binnen het team werd dit echter prima opgepakt en bleef iedereen tot het einde toe gemotiveerd en dat tekent de sfeer binnen de groep en het samen vormen van 1 team. Met de slogan “teamwork to make the dream work” werd dan ook begonnen aan een achteraf wederom fantastisch seizoen.
Het seizoen begon wederom met een aantal bekerwedstrijden, deze keer niet in de vorm van een poule maar middels het knock out systeem. De tegenstander was 2e klasser Flevo Boys VR1, een jonge en technisch vaardige ploeg waar van te voren verder niet veel over bekend was. De thuiswedstrijd werd overtuigend met 4-1 gewonnen waarna de volgende ronde in het vizier was. De uitwedstrijd verliep in eerste instantie voorspoedig voor de Sneekers maar na een 1-3 voorsprong dwongen de vrouwen van Emmeloord toch nog een 3-3 gelijkspel af. Het winnen van een 2e klasser gaf een goed gevoel en vertrouwen om goed aan de competitie te kunnen beginnen. De eerste 3 weken van de competitie was aanwinst Annie Jansen niet beschikbaar wegens vakantie en begonnen de SWZ Boso Sneek vrouwen zonder haar aan de eerste klus tegen Drachtster Boys VR1 uit. De SWZ Boso Sneek formatie speelde sterk en gedisciplineerd en wist een aantal fraaie doelpunten te scoren en won uiteindelijk met 2-5. Daarna volgden overwinningen op promovendus Zeerobben en FVC en stond de ploeg na 3 wedstrijden samen bovenaan met VIOD VR2. VIOD was de belangrijkste titelkandidaat en het seizoen ervoor nog 2e klasser. Juist deze ploeg was te gast bij de 4e competitiewedstrijd op het SWZ Boso Sneek terrein. Annie Jansen was inmiddels teruggekeerd van vakantie en er kon dus afgetrapt worden met op dat moment de sterkste 11 speelsters. In het eerste kwart waren de gasten de betere ploeg en kwamen op een 0-1 voorsprong. De achterstand zorgde voor een ommekeer in de wedstrijd, topspits Sanne Homan wist de stand op 1-1 te brengen en na een rode kaart aan VIOD kant was het Annie Jansen die de 2-1 wist te scoren. Vier wedstrijden 12 punten wie had dat verwacht!
Ook de volgende 3 wedstrijden werden gewonnen en was de ploeg op weg naar een nieuwe historische prestatie namelijk het behalen van de eerste periodetitel ooit bij de vrouwen van SWZ Boso Sneek. Tussendoor werd 2e klasser en middenmoter SJO Bergum VR1 ontvangen voor een bekerduel en ook deze ploeg werd verslagen en wel met 2-1 en dus op naar de 3e bekerronde.
Met de thuiswedstrijd tegen de vrouwen van Stiens 2 op het programma kon de SWZ formatie de eerste periodetitel veiligstellen. Met overtuiging werd in een moeizaam duel uiteindelijk gewonnen met 3-1 en was de periodetitel en een tevens nieuw fenomeen, de nacompetitie een feit. Grote domper op de vreugde was het uitvallen van Klaske Somsen met naar achteraf bleek ernstig knieletsel. De wedstrijd erop kwam laagvlieger MKV´29 op bezoek en schijnbaar was de scherpte bij de Sneeker vrouwen niet echt daar want er werd 1-1 gelijk gespeeld. Ook tekende zich in deze wedstrijd een drama af, Annie Jansen die reeds van grote meerwaarde was gebleken viel uit met een zware knieblessure. Al vrij snel was duidelijk dat ze haar achterste kruisband afgescheurd had en dat betekende helaas voor haar en het team het einde van haar seizoen.
In het weekend daarop weten de SWZ Boso Sneek vrouwen door te dringen tot de laatste 8 van de Noorderlijke beker. In Bedum worden de gelijknamige vrouwen 1 van de mat gespeeld en winnen de gasten uiteindelijk verdiend met 1-3. Klaske Somsen probeert het deze wedstrijd toch nog een keer maar moet al na een paar minuten uitvallen. Na deze wedstrijd blijkt na onderzoek dat haar kruisbanden zijn gescheurd en haar meniscus beschadigd en na haar operatie is zij helaas gedwongen te stoppen met voetbal. Een enorme aderlating om deze geweldige linker aanvalster te moeten missen maar vooral voor haar een hard gelag. Ook typerend voor de groep meiden is dan weer de onderlinge band want tot en met het einde van het seizoen zijn Klaske en Annie nog steeds onderdeel van het team en zo hoort het ook.
Na de winterstop moeten de SWZ Boso Sneek vrouwen dus aantreden zonder 2 sterke vooral aanvallend ingestelde speelsters en moeten daardoor aan kwaliteit inleveren. In de loop van het seizoen worden 2 talenten: Isa Boorsma en Natsaja Nohar uit vrouwen 2 toegevoegd en vormen een welkome aanvulling. Er volgt een moeizame start tegen titel concurrent VIOD VR2, de dames uit Driezum spelen gemakkelijker en ondanks de enorme inzet en teamspirit wordt er met 1-0 verloren. Geen slecht resultaat maar wel duur puntverlies tegen een directe concurrent. Het gaat met de nummer 1 is nu 5 punten en daarmee lijkt het kampioenschap buiten handbereik want de verwachting is dat VIOD geen fouten meer maakt. De periode hierna kenmerkt zich door hard werken en voetballend gaat het allemaal wat minder. Tegenstanders willen zich graag revancheren tegen de verrassing in de 3e klasse en maken het de SWZ Boso Sneek vrouwen dikwijls lastig. De drive bij de SWZ Boso Sneek vrouwen is ook wat minder want met een periodetitel op zak en nog steeds in de race voor de beker lijken de pijlen vooral daarop gericht. In de beker loten de Sneekers ongelukkig een uitwedstrijd tegen de nummer 2 van de 2e klasse Knickerbockers VR2. Onder een heerlijk voorjaarzonnetje werd er prima gevoetbald en werd een 3-0 achterstand terug gebracht tot 3-2. Met veel druk was de 3-3 zeker terecht geweest maar met een fraai doelpunt van de thuisploeg werd de Sneeker droom aan flarden geschoten. Met een 4-2 nederlaag werd met opgeheven hoofd afscheid genomen van de bekercompetitie.
De laatste wedstrijden van de competitie werden er nog de nodige wedstrijden gewonnen maar ook verloren en gelijk gespeeld. Uiteindelijk eindigde de ploeg op de 2e plaats (47 punten uit 22 wedstrijden) en na 2 promoties op rij is dat een geweldig resultaat te noemen.
Dan volgt er tot slot nog de nacompetitie waarbij geloot wordt tegen de vrouwen 1 van Helpman. Een technisch vaardige ploeg die een verleden heeft als 2e klasser. Kortom een pittige tegenstander. Het ligt een ieder waarschijnlijk nog vers in het geheugen want deze tweestrijd werd uiteindelijk na 2 wedstrijden en staking verlengd (eerste duel 1-1 en 2e duel in Sneek na 60 minuten ook 1-1). Het restant moest op een dinsdagavond worden ingehaald. Met nog een half uur te gaan waren de gasten voetballend beter maar de Sneeker vrouwen vochten als Leeuwinnen en wisten een verlenging af te dwingen. De droom leek 6 minuten voor tijd in duigen te vallen, Helpman counterde scherp en tekende de 1-2 aan en liet de Sneeker vrouwen vertwijfeld achter. Het technische duo van SWZ Boso Sneek liet achterin 1 op 1 spelen en stuurden Bo Posthuma mee naar voren en met resultaat. Helpman wist niet goed met de druk om te gaan en wie anders dan Sanne Homan lepelde de bal over de keeper in het Helpman doel (2-2)! Strafschoppen dus en daar had de thuisploeg goed op getraind, dit in tegenstelling tot de vrouwen van Helpman. Hun coach was overtuigd van de overwinning en bleek achteraf een slecht verliezer. Zijn arrogantie werd keurig afgestraft door de Sneeker vrouwen die met 4-2 aan het langste eind trokken, op dus naar de finale nacompetitie.
De afgelopen weken wederom een nieuwe dimensie in het vrouwenvoetbal bij SWZ Boso Sneek, een finaleplaats voor promotie naar de 2e klasse. Wie had dat 3 jaar geleden kunnen voorspellen? Tegenstander werd 2e klasser Eenrum/Kloosterburen VR1 (EKC VR1). Met een bus vol speelsters en supporters werd afgereisd naar Kloosterburen alwaar onder een heerlijk zonnetje nipt met 1-0 werd verloren. Ondanks het verlies was de stemming opperbest en werd de terugreis met volop gezelligheid ingezet. De avond stond in het teken van de verjaardag van onze goalie Melissa Douwes….maar hoe anders pakte dit uit. Geheel onverwacht voor het technische duo Adriaan en Jan was er een surprise party georganiseerd omdat beide heren er na 3 succesvolle jaren mee gaan stoppen. Totaal overrompeld door zoveel liefde van een geweldige groep mensen waren beide heren er even stil van maar dat veranderde al snel in het genieten van een topavond die voor altijd in ons geheugen gegrift is. Er werden mooie woorden en cadeau´s uitgewisseld en daarvoor een ieder nogmaals bedankt voor de organisatie, jullie komst maar vooral ook het stil houden ervan.
4 juni 2016 matchday op het SWZ Boso Sneek hoofdveld, dit na een mooie zomerse slotdag die perfect verliep. Met veel toeschouwers aan de kant konden onder een heerlijk zonnetje en begeleid door een knetterend vuurwerk beide ploegen voorgesteld worden. Van het begin af aan probeerden de SWZ Boso Sneek vrouwen druk te zetten op de gasten maar deze gaven op hun beurt weinig kansen weg. Op dat moment enigszins tegen de verhouding verraste EKC met een counter en scoorde de 0-1. Met veel strijd en passie bleven de Sneekers knokken voor een goed resultaat en in de 69e minuut resulteerde dat dan toch in de verdiende gelijkmaker(1-1). In de slotfase werd er achterin 1 op 1 gespeeld maar opgelegde kansen volgden niet meer en stonden de SWZ Boso Sneek vrouwen met lege handen. Na de eerste teleurstelling was er al heel snel weer de bekende lach op het gezicht . Er werd namens het bestuur afscheid genomen van het scheidende technische duo en tevens van Dennis Hendriks die 3 jaar lang (bijna) alle wedstrijden gevlagd heeft. Met een groepsknuffel (ook speciaal voor Iris Albada die helaas moet stoppen i.v.m. drukke werkzaamheden) van de voltallige selectie en staf en een applaus richting onze geweldige SWZ Boso Sneek aanhang kwam er een einde aan een geweldige periode van 3 jaar. Ik heb genoten van de warmte en het enthousiasme van deze mooie groep meiden en uiteraard de hulp van maatje Adriaan. Dezelfde warmte heb ik ervaren binnen onze mooie club, ik ben oprecht blij en trots dat we met elkaar iets neergezet hebben waar we hopelijk nog decennia lang van kunnen genieten.
Tot slot wil ik graag een ieder bedanken die ons geholpen en gesteund hebben gedurende deze periode. Het is onmogelijk iedereen dank te zeggen want dan vergeet ik misschien iemand en dat wil ik absoluut niet. In het bijzonder wil ik wel die mensen bedanken die op de achtergrond actief zijn en eigenlijk nooit op de voorgrond willen treden maar die wel uitermate belangrijk zijn: de terreinmedewerkers, de materiaalmannen (Kees en Douwe), de mannen die zorgen voor schone kleedkamers en drinken gedurende de pauzes: Simon en Anton, de vele kantine- en bestuurskamer vrijwilligers (Grada in het bijzonder!) waardoor we samen menig feestje hebben kunnen vieren, clubmannen Anne en George voor hun enthousiasme en positiviteit, onze sponsoren die zorgen dat we er netjes bij liepen in het bijzonder de nog niet vermelde Planting Stalen meubelen die de inloopshirts nog heeft bekostigd, onze scheidsrechters die elke zaterdag klaar staan, de bestuurders van de meisjes- en vrouwenafdeling, het hoofdbestuur, onze fotograven Ronald Lankrijer en Nico Altenburg en natuurlijk de vele ouders, familie en vrienden die ons de afgelopen jaren gesupport hebben. En vooral ook dochterlief Nicole die gedurende 2 seizoenen heel wat pijntjes heeft bestreden en tape heeft geplakt om iedereen snel van een blessure af te helpen en verder iedereen die ik verder nog vergeten ben.
Ik wens mijn opvolgers Johan Wittermans en Peter Coers heel veel succes maar bovenal plezier bij vrouwen 1.
En ja nu hou ik er echt mee op, komend weekend met de gehele groep nog een weekendje naar een voetbaltoernooi in Gramsbergen en dan met pijn in het hart neem ik afscheid van een mooie groep meiden, een geweldig en hecht team met wie we lief en leed gedeeld hebben en waarvan ik hoop en eigenlijk niet anders verwacht dat zij met elkaar nog vele mooi jaren zullen spelen voor deze prachtige club. Een fijne zomer allemaal en tot komend seizoen!
